روایت فرزند کریمخانی از ارادت پدر به حضرت عباس(ع)
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۷۶۶۲۸
فرزند محمدعلی کریمخانی در مراسم یادمان پدرش در فرهنگسرای اندیشه گفت: در آوازخوانی شعر فاخر مهمترین نقش را دارد و اثر را ماندگار میکند.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ویژه برنامه «آیین آواز» همراه با مراسم یادمان استاد محمدعلی کریمخانی شاعر و خواننده قطعه مشهور «آمدهام ای شاه پناهم بده» شب گذشته در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مراسم چهرههایی نظیر امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، منوچهر سهیلی، مرتضی غزنوی، طهمورث شاهرخی، آرش نصیری، رضا مهدوی، بهمن کریمخانی فرزند این خواننده و ... حضور داشتند.
رضا مهدوی پژوهشگر و موسیقیدان و نوازنده سنتور در این مراسم گفت: زنده یاد مرحوم محمدعلی کریمخانی شخصیتی است که تمام زندگی خود را مصروف خاندان عصمت و طهارت کرد و از موسیقی ملی برای این کار بهره گرفت. مرحوم کریمخانی کسی است که آثار زیادی دارد و بهتر بود در اینجا نه فقط درباره دو اثر مشهور او بلکه هر آن چیزی که تولید نشد و در محافل رسمی و غیررسمی خوانده شد صحبت کنیم. آقای کریمخانی اهل قزوین است و این خطه هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی داشته است.
وی ادامه داد: میخواهم بر درستخوانی تاکید کنم، چرا که مناسبتخوانی و مناسبدانی را از دست دادهایم. باید یاد بگیریم که طبق حال مجلس و روحیه آن چه بنوازیم و چه بخوانیم، اما متاسفانه امروز گوشهای ما کمتر موسیقی درست میشنود. اشتباه است که میگویند نسل جدید قرابتی با این فرهنگ آوازی ندارد، چرا که هر انسانی به دنبال هویت است و نمیتواند از اصل خود جدا شود.
او با اشاره به هنر ناب محمدعلی کریمخانی گفت: موسیقی بیاصالت در جغرافیهای مختلف تلو تلو میخورد تا ببیند که آیا درجایی میتواند هویت پیدا کند یا خیر و عمر خوانندگان آن نیز به زور شرکتهای کلان موسیقایی و گردانندگان پشت صحنه به ۲ سال میرسد. این موضوع در حالی است که وقتی کسی مثل آقای کریمخانی میخواند: «آمدهام ای شاه پناهم بده»، همه ما دچار احساس خوب میشویم. آقای کریمخانی به درستی مکتب پیامبران و امامان را میشناخت و میدانست آن چیزی که به امانت از سوی پروردگار در هنجرهاش گذاشته شده است باید خرج چیزهای درست کند. او همیشه معتقد بود که باید شأن امام حسین را رعایت کنیم و هیچوقت بهگونهای نخواند که اشک اضافهای از کسی بگیرد.
مهدوی در بخش پایانی سخنان خود بیان داشت: او جزء شخصیتهایی است که در کنار نوحهسرایی، ذکر و حماسه توانسته خواننده تمام عیار باشد. سبک و سیاق او شباهت بسیار زیادی به مرحوم سیدجواد ذبیحی دارد که هنوز هم صدای او از گوش ما بیرون نرفته است. ذبیحی کسی بود که آقای پیرنیا به خاطرش «گلها» را ساخت.
علی شیرازی خواننده و پژوهشگر آواز، دیگر سخنران این جلسه بود. وی در سخنانی کوتاه درباره محمدعلی کریمخانی گفت: محمدعلی کریمخانی، سیدجواد ذبیحی، سلیم موذن زاده، احمد مراتب، تاج اصفهانی، حسین صبحدل، مرشد محمد مرادی و ... پیش از آنکه ذاکر، مدیحهسرا و مرشد زورخانه باشند، هنرمند هستند. دلیل اینکه مراسم «آیین آواز» امشب را به آقای کریمخانی اختصاص دادیم، هنرمند بودن اوست. این برنامه به این دلیل برگزار شد تا به همدیگر یادآوری کنیم که محمدعلی کریمخانی یک هنرمند و موسیقیدان تمام عیار است. من ویدئوهای زیادی را از ایشان دیدم که واقعا به زیبایی چهچه میزده است و شبیه به هنرمندان دیگری نظیر ایرج بوده است.
امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در بخش دیگری از این مراسم بزرگداشت بیان داشت: خوشحالم که مراسم امروز «آیین آواز» اختصاص به مردی دارد که صدایی نورانی، متعهد و دوستداشتنی داشت. او با صدایی بلند، نوکری اباعبدالله را فریاد زد و در آن درجه هنری خود را به رخ کشید.
وی اضافه کرد: درهمتنیدگی هنر و فرهنگ در مناسک عزاداری ما بخشی از تاریخ اصیل شیعی ماست که باید بدان افتخار کنیم. دفاع از حق و حقیقت و ستایش قیام اباعبدالله به فرهنگ و هنر ما گره خورده است. قالبهای مختلف هنری خود را به این مفهوم عمیق متصل کردند تا ماندگار شوند. از معرق و تذهیب و خوشنویسی گرفته تا نقاشی و موسیقی. همه آنان در جهت اعتلای شعائر آیینی ما و رساندن پیام عاشورا حرکت کردند.
معاون هنری سازمان فرهنگی هنری تاکید کرد: هنر آوازخوانی انصافا از پیشگامان هنر در این زمینه بوده و استاد کریمخانی قطعا یکی از چهرههای شاخص این عرصه است و نسلی متفاوت از دانشآموختگان سینه به سینه آواز ایرانی و هنر آیینی را به ما یادآوری میکند.
سید روح الله موسوی نویسنده کتاب «نجوای عاشورایی» مهمان دیگر این جلسه بود. کتاب نجوای عاشورایی درباره آثار زندهیاد کریمخانی و به قلم او تدوین شده است.
این نویسنده گفت: امروز به همت دستاندکاران برنامه «آیین آواز» در فرهنگسرای اندیشه مراسم یادمان استاد فقید آواز مذهبی، آقای محمدعلی کریمخانی برپا شد. بنده از حدود ۲۰ سال پیش درصدد گردآوری آثار ماندگار ایشان برآمدم و چون ایشان در دوران جوانی به شهر آواز ایران یعنی خوانسار آمد، علاقهام را به تالیف کتابی با موضوع آوازها و مداحیهای ایشان برانگیخت.
وی ادامه داد: نجوای عاشورایی با همکاری و همراهی خود ایشان به رشته تحریر درآورد. آقای آریا عظیمینژاد نیز در تالیف این کتاب کمکهای شایانی کردند که باید از ایشان تقدیر و تشکر کنم. استاد کریمخانی، قبل از اینکه با قطعه مشهور «آمدهام ای شاه پناهم بده» و آلبوم «ساقی سرمست» در ایران و دنیا مشهور شود، در ایام عزاداری سید و سالار شهیدان در شهرستان خوانسار بیش از ۳ دهه بهترین آوازها و نغمات مذهبی را از خود به یادگار گذاشت که به قول اهل فن، بهترین آوازهای مذهبی خود را در همانجا خوانده است.
بهمن کریمخانی شاعر، خواننده و فرزند «محمدعلی کریمخانی» در بخش پایانی این جلسه سخنرانی کرد و گفت: پدرم، 4 فرزند دارند؛ 3 پسر و یک دختر. از همان دوران کودکی، گوشهای ما با موسیقی، شعر و هنر آشنا شد. برادران من در حوزه موسیقی و آواز فعالیت دارند و بنده گرایش بسیار بیشتری به شعر دارم. به همین دلیل میخواهم درباره ابعاد شعری فعالیت استاد کریمخانی صحبت کنیم.
وی با اشاره به اهمیت شعر در آوازخوانی گفت: به نظرم شعر یکی از ارکان آواز در موسیقی است. اگر هنرمندی میخواهد اثری جاودانه و همهپسند خلق کند، باید انتخاب شعر درستی داشته باشد و حتی میتواند نیمی از راه باشد. استاد کریمخانی در محافل کوچک و بزرگ که اجرا داشت و چه در استودیو به انتخاب شعر توجه و دقت بسیار زیادی داشت. او به تمام معنا عاشق اباعبدالله، حضرت اباالفضل و امام رضا بودند و در همه کارهایی که خواندهاند، این عشق را میتوان دید. شب تاسوعا را بسیار دوست داشت و میگفت که حضرت اباالفضل در این شب سنگ تمام گذاشته و من هم باید در هیئت سنگ تمام بگذارم.
فرزند محمدعلی کریمخانی درباره ارادت پدرش به حضرت عباس گفت: خاطرم هست در یکی از مراسمات در شب تاسوعا در شهر خوانسار این شعر زیبا از آقای علی انسانی را در وصف حضرت عباس خواندند: «ای خداوند ادب، بنده عشق، کشته مهر و وفا زنده عشق ...» یک قطعه موسیقی زمانی میتواند فاخر باشد که شعرش فاخر باشد. صدای فاخر هم بسیار مهم است. به نظرم کسانی که به سمت مداحی و خوانندگی میروند باید به این موضوع دقت بسیار زیادی داشته باشند.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: موسیقی رضا مهدوی سلیم موذن زاده فرهنگسرای اندیشه موسیقی ملی علی شیرازی محمدعلی کریمخانی امیرحسین سمیعی برنامه آیین آواز آمده ام ای شاه پناهم بده سید روح الله موسوی محمدعلی کریم خانی استاد کریم خانی آیین آواز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۷۶۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
جمعی از بزرگان فرهنگ و ادب کشور به تماشای «مست عشق» حسن فتحی نشستند؛ فیلمی که کارگردانش آن را در زمانه خشونت و نفرتپراکنی حاوی پیامی از بارقه امید میداند برای تأمل و نواندیشی.
به گزارش ایسنا، روز جمعه ۱۴ اردیبهشتماه اکرانی خصوصی از فیلم «مست عشق» در موزه سینما تدارک دیده شده بود تا سازندگان این فیلم سینمایی میزبان برخی از چهرههای حوزه مولویشناسی و شمس پژوهی و شاهنامهپژوهی همچون محمدعلی موحد و میرجلالالدین کزاری و نیز بزرگان دیگری همچون ژاله آموزگار (پژوهشگر فرهنگ و زبانهای باستانی)، عبدالمجید ارفعی (متخصص زبانهای باستانی و مترجم خط میخی عیلامی)، احمد محیط طباطبایی (رییس ایکوم)، لوریس چکناواریان (آهنگساز و رهبر ارکستر)، یونس شکرخواه (متخصص علوم ارتباطات) و حجتالله ایوبی (رییس سابق سازمان سینمایی و کمیسیون ملی یونسکو) شدند.
در میان این چهرههای فرهنگی و هنری، محمدعلی موحد در حالی به تماشای فیلم نشست که در تیتراژ فیلم نامش به عنوان مشاور ذکر شده است.
از راست: لوریس چکناواریان، محمدعلی موحد و میرجلالالدین کزازیدر ابتدای این مجلس و پیش از نمایش فیلم، حجتالله ایوبی در سخنانی کوتاه گفت: ملت ایران یک بدهی به دنیا داشت و دنیا هم یک مطالبه بزرگ از ما. سینمای ایران که جزء سینماهای برتر جهان است باید کاری را برای حضرت مولانا و شمس انجام میداد.
او با تاکید بر اینکه خودش فیلم را ندیده است، ادامه داد: من این تلاش و عزم را گرامی میدارم بویژه آنکه بارها از زبان بزرگان جهان شنیدم که چه معمایی در سینمای ایران وجود دارد که با وجود حداقل امکانات این چنین درخشان است؟ به نظر بنده، راز و رمز این موفقیت در این سالن حاضر است؛ پشتوانه سینمای ایران ادبیات فاخر و گنج معنوی آن است که در هیچ کجای جهان وجود ندارد. سینمای شاعرانه ایران مرهون بزرگانی است که امروز در اینجا نشستند و آقایان فتحی، توحیدی و دیگر هنرمندان در این فضا تنفس کردند و با محمدعلی موحد زندگی کردند. فیلم و نگاه آنها عطر و رنگ موحد و کزازی و شفیعی کدکنی و بزرگان دیگر را میدهد. من این عزیزان را به "نام" و بدون لقب صدا کردم چون استاد شفیعی کدکنی در آخرین شماره مجله «بخارا» زیبا گفته است که محمدعلی موحد بالاترین لقبش در همین است که «محمدعلی موحد» است و لقب و پسوند و پیشوندی برازنده او نیست. این برای بقیه اساتید هم صدق میکند.
ایوبی افزود: یقین دارم که استقبال فراوان مخاطب آغاز راهی است که باز هم از مولانا و شمس سخن گفته شود.
سپس فرهاد توحیدی - فیلمنامهنویس «مست عشق» بیان کرد: نوشتن فیلمنامه این کار در کنار جناب آقای فتحی حدود سه سال و اندی طول کشید و در طول نوشتن متن، سایه معنوی دکتر موحد بر سر این کار بود.
او با اشاره به شیوه روایت فیلم گفت: من به عنوان یک معلم کوچک فیلمنامهنویسی عرض میکنم که سالهاست در میان همکارانم و بخصوص در میان جوانان علاقهمند به فیلمنامهنویسی اشتیاق زیادی برای گذر و عدول از نوشتن فیلمنامه به سبک و سیاق کلاسیک در چهارچوب شاهپیرنگ میبینم. آنها بسیار دوست دارند که فیلمنامهنویسی متفاوت را با روایتهای موازی تجربه کنند و برای یادگیری تکنیک داستانگویی در فیلمنامه نویسیِ آلترناتیو، طبیعتاً به ادبیات فیلمنامهنویسی ترجمه شده رجوع میشود. این در حالی است که بخت بزرگ بنده و آقای فتحی این بود که در این کار برای سازماندهی روایتهای موازی از دل آثار مولانا و مثنوی استفاده کردیم. شاید بیراه نباشد که بگویم یکی از اولین کسانی که داستانگویی به این شیوه را ابداع کردند حضرت مولانا بود و البته پیشتر از او عطار و سنایی هم چنین تجربهای داشتند.
توحیدی ادامه داد: کوشش ما این بود از آن میراثی که حضرت مولانا و دیگران در روایتگری به جا گذاشتند و بزرگان امروز ادبیات ایران در کتابهای خود شرح دادند، استفاده کرده باشیم و امیدوارم آنچه بر پرده خواهید دید گوشه کوچکی از انتظارات شما را برآورده کند.
در پایان حسن فتحی - کارگردان «مست عشق» که از سر فیلمبرداری سریالش خود را به این برنامه رسانده بود - متنی را قرائت کرد که به این شرح بود: «همه ما آدمها بیآنکه خواسته باشیم، متولد میشویم و طنز قضیه در این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، متولد شدن ما با نوعی مسئولیت اخلاقی همراه است؛ مسئولیتِ اینکه اوضاع جهانی را که لُملُمه میزند از حرص و طمع و کشتار و ویرانی، با افعال خودمان سیاهتر از آنچه که هست نکنیم. پیام شیرین و شکّرین شمس و مولانا در این زمانه تلخکامی و خشونت و نفرتپراکنی، میتواند بارقه امیدی باشد برای ما ساکنانِ به عادت و روزمرگی گرفتار شدهی این روزگار تا شاید با پرهیز از خودشیفتگی و افکار خشک و تنگنظرانه در افعال و کردار خودمان تأمل و نواندیشی و تجدیدنظر کنیم.
این اثر سینمایی بیهیچ تفاخری برگ سبزی تحفه درویش و نمایش قطرهای از دریای بیکران اندیشههای عرفانی است.»
در این زمینه بخوانید:
تمجید میرجلالالدین کزازی از «مست عشق»
ژاله آموزگارانتهای پیام